Alergia na kota – czym się objawia i jak ją leczyć? Jaki kot dla alergika będzie najlepszy?

Alergia na kota to jedno z częściej występujących uczuleń. Wbrew obiegowej opinii nie wywołuje jej sierść. Jej źródłem są płyny fizjologiczne, np. ślina. Objawy alergii mogą mieć różne nasilenie i czasem zagrażać życiu. Sprawdź, jak radzić sobie z uczuleniem!

Kot, obok psa, jest najlepszym przyjacielem człowieka. Niestety, choć wiele osób chciałoby mieć w domu puchatego towarzysza, nie każdy może sobie na to pozwolić. Powodem jest często alergia na kota objawiająca się nieprzyjemnymi dolegliwościami, które czasem mogą być bardzo groźne. To świąd skóry, oczu i nosa, uporczywe kichanie, katar, wysypki, a w skrajnych przypadkach nawet duszności i wstrząs anafilaktyczny. Czy przyczyną ich występowania jest kocia sierść? Jak sobie poradzić z tym problemem? Poznaj odpowiedzi już teraz, czytając nasz artykuł!

Alergia na kota – mechanizm powstawania

Kontakt z kociakiem może być z jednej strony czystą przyjemnością – uspokaja i łagodzi napięcie. Z drugiej strony dla niektórych osób staje się prawdziwą udręką – wiedzą o tym wszyscy, którzy choć raz doświadczyli skutków działania kocich alergenów. Dlaczego niektórzy mogą otaczać się gromadą tych zwierząt, a inni muszą omijać je z daleka? Wytłumaczeniem jest niewłaściwa reakcja organizmu na białko znajdujące się w wydzielinach kota. Jest ono traktowane jak intruz, którego należy wyeliminować – stąd wzmożone działanie układu immunologicznego, które wiąże się z niepożądanymi reakcjami.

Reakcja uczuleniowa i odpowiedzialne za nią alergeny

Białko fel d 1 zostaje przeniesione ze śliny i gruczołów łojowych na sierść. Stamtąd w łatwy sposób trafia na dywan, kanapę i inne sprzęty. Jeśli masz kota w domu, pamiętaj, że bardziej niebezpieczne są w tym przypadku samce. To one mają znacznie więcej gruczołów łojowych niż samice.

Alergię na kota powoduje jeszcze jeden alergen, czyli białko fel d 2 (inaczej 69-Kda), które ma nieco mniejszą zdolność uczulania i znajduje się w moczu zwierzaka. Przykre objawy mogą zatem pojawić się np. po pracach porządkowych przy kuwecie. Za reakcję alergiczną odpowiada także szereg innych rodzajów białek:

• nystatynę;
• lipokalinę;
• immunoglobulinę A i M.

Jednak dla większości alergików największym zagrożeniem jest fel d 1. To białko wywołujące często silne, nieprawidłowe reakcje układu odpornościowego.

Alergia na kota – objawy

Czym objawia się alergia na kota? Najczęściej są to problemy skórne i oddechowe o różnym stopniu nasilenia. Kontakt z alergenami powoduje pojawienie się swędzących wyprysków, a także:

• wodnisty wyciek z nosa i uczucie zatkania;
• łzawienie i zaczerwienienie oczu, a także obrzęk powiek;
• kaszel, drapanie w gardle;
• utrudniony, świszczący oddech.

Poważne objawy uczulenia

Istnieje również ryzyko wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego – najbardziej narażone są dzieci cierpiące na atopowe zapalenie skóry. Jak rozpoznać stan zagrażający życiu? To zazwyczaj:

• nagłe pogorszenie ogólnego samopoczucia;
• duszności;
• osłabienie;
• zawroty głowy;
• utrata przytomności;
• objawy podobne do alergii pokarmowej – nudności, wymioty, biegunki i intensywne bóle brzucha.

Zdarza się, że nieleczona alergia na kota prowadzi do poważnych powikłań. U dzieci może w przyszłości rozwinąć się astma, a wiele osób cierpi z powodu przewlekłego zapalenia zatok. Jak załagodzić objawy? Jaka terapia będzie skuteczna i czy warto przeprowadzić odczulanie? Czytaj w dalszej części tekstu!

Diagnostyka alergii. Sposoby leczenia

Jeśli po kontakcie ze zwierzakiem zaobserwowałeś niepokojące objawy, warto skonsultować się z lekarzem alergologiem, który rozważy testy alergiczne. Badanie da odpowiedź, czy masz alergię na kota. Specjalista może zlecić testy skórne lub z krwi. Te ostatnie pozwalają określić poziom przeciwciał IgE. Największe znaczenie ma wywiad z pacjentem i opis zaobserwowanych objawów. Jeśli okaże się, że jesteś osobą uczuloną, możesz udać się do lekarza, by omówić dostępne metody leczenia. Choć najskuteczniejszym sposobem jest usunięcie zwierzęcia z domu, niewielu kociarzy się na to decyduje. I nic w tym dziwnego. Czy zatem istnieją inne metody? Co zrobić, by koci przyjaciel pozostał, a uciążliwe objawy zniknęły?

Alergia na kota a utrzymanie czystości

Jednym ze sposobów, by ograniczyć przykre skutki alergii na mruczącego zwierzaka, jest utrzymanie mieszkania w czystości. Czy to łatwe zadanie?

1. Niezbędne okaże się częste usuwanie sierści, odkurzanie zasłon, poduszek, narzut itp.
2. Alergik powinien wietrzyć mieszkanie, by redukować ilość alergenów w powietrzu.
3. Warto też zadbać o kociaka, ponieważ alergizujące białko gromadzi się na skórze. Należy go częściej kąpać i wyczesywać. Zabiegi pielęgnacyjne powinna wykonywać osoba, która nie jest uczulona.

Odczulanie na kota

Rozwiązaniem jest także podanie leków przeciwhistaminowych, które jednak działają tylko doraźnie. Problem nie zniknie, jeśli wciąż będziesz narażony na działanie alergenu. Innym sposobem walki z alergią na kota jest odczulanie. To często jedyna nadzieja dla wszystkich, którzy nie wyobrażają sobie usunięcia pupila z domu. Jak można opisać tę metodę?

1. Immunoterapia oznacza podanie szczepionki alergenowej, która ma chronić pacjenta przed nadmierną reakcją układu odpornościowego na kontakt z alergenem.
2. Decyzję o leczeniu może podjąć lekarz specjalista po przeprowadzeniu wywiadu i wykonaniu dodatkowych badań.
3. Terapia przeprowadzana jest u dzieci powyżej 5. roku życia i u dorosłych.
4. Podczas wizyty lekarz podaje zastrzyk z odpowiednią dawką alergenu – w tym przypadku kociego białka.
5. Odczulanie trwa nawet kilka lat, a niewłaściwa reakcja na kocią sierść (a dokładnie znajdujące się na niej określone białko) maleje w miarę upływu czasu.

Czy każdy kot powoduje alergię?

Wiesz już, że problemem nie jest alergia na sierść, ale białko znajdujące się np. w ślinie. Domyślasz się zapewne, że nawet przy bezwłosych gatunkach nie możesz czuć się całkiem bezpiecznie. Istnieje jednak grupa zwierzaków, które są bardziej odpowiednie dla osób z alergią. Jaką rasę wybrać?

• sfinks – bezwłosy, o tłustej skórze – złuszczony naskórek w mniejszym stopniu przedostaje się do powietrza;
• koty bez podszerstka, z rzadszą sierścią (balijski, jawajski, syjamski, bengalski);
• rasy Devon rex, cornish rex;
• turecki van oraz peterbald.

Za koty hipoalergiczne są uznawane także syberyjskie i brytyjskie – w ich ślinie wykryto mniejsze stężenie alergizującego białka. Pamiętaj jednak, że kontakt z każdym z nich może spowodować wystąpienie alergii.

Alergia u kota – czy to możliwe?

Może wyda ci się to dziwne, ale twój koci przyjaciel też może mieć problem z uczuleniami. Najczęściej dotyka go nietolerancja pokarmowa na mięso kurczaka, wołowinę, mleko czy ryby. Objawami mogą być:

• biegunki;
• świąd głowy i szyi;
• przerzedzona sierść od kącika oka aż do ucha.

Zwierzaki cierpią również na astmę, atopowe zapalenie skóry i alergie kontaktowe. Najlepszym sposobem leczenia jest wyeliminowanie czynnika szkodzącego.

Przyczyna alergii na kota to reakcja organizmu na alergen – w tym przypadku jest nim białko o nazwie fel d 1, czyli sekretoglobina. Nie jest to więc alergia na sierść kota, jak zwykło się sądzić, choć to właśnie tam trafia alergen podczas wylizywania futra. Wystarczy pogłaskać kociaka, by doznać nieprzyjemnych skutków nadwrażliwości. Jak widać, alergia na zwierzęta, zarówno psy, jak i koty, to częsty problem, z którym boryka się wiele osób. Nie są one jednak pozbawione pomocy. Jeśli podejrzewasz uczulenie na kota, pierwszym krokiem powinna być konsultacja ze specjalistą, czyli alergologiem.